ГОДИГОШОХО

үйлэ ү. һарюу юумэнэй гү, али нэрүү хүнэй иишэ тишээ хүдэлхэ, годиг-годиг гэхэ, элдэбээр хүдэлхэ, эрбэгэнэхэ (двигаться, вертеться, часто подниматься – напр. о хвосте): Нээлтэтэй байһан үүдээр хүнгэхэн хүлтэй нэгэ һээбэгэнүүр хүн годигошон орожо ерээд, Бадма абгай һамган хоёр тээшэ мирһагад гэжэрхёод… (Х. Намсараев); годигошон һууха һуужа ядаха, һэрбэгэнэхэ, һарьбаганаха (быть не в состоянии усидеть на месте, егозить): Энэ үедэ ахынгаа магтуулан һуухадань, Цэбэгэй атаархажа, шэлэ хүзүүгээ шэлгээн хюрѳѳдэжэ, һууридаа годигошон һуухыень тугаарай сагаан толгойтой үбгэн хаража… (Х. Намсараев).