ГЭРТЭЙ

тэмд. н. 1) бүлэтэй, гэрлэһэн, гэрлэнги, һамгатай (семейный): Намайе һанаад үзыш, наһаараа гэртэй болохо забдагүй, ганса бэе, гахай ябаган хосоороо хаямбиб (Х. Намсараев); гэртэй бүлэтэй гэрлэһэн, һамгатай, хадамда гараһан (семейный): Мэдэнэ гээшэ гүш, нүхэр, бишни баһал гэртэй бүлэтэй, үхи хүбүүдтэй байһан хүн ха юмбиб (Ц. Шагжин); 2) хайрсагтай, хуйтай, дугтытай (находящийся в футляре): гэртэй хутага.