ГЭРТЭХИ(Н)

(Н) 1. тэмд. н. гэр тойроной, гэр соохи (домашний, относящийся к дому): Баһа эндэ хүдэлгэхэ гэбэт, гэртэхи тугал буруугаа хэн хараха болоноб, хэлэгтыл даа! (З. Гомбожабай); гэртэхи газаахи гэр соохи ба хажуугаархи (относящийся к тому, что в доме и вокруг дома): Гэртэхи газаахи хамаг хара ажалаа эжымнай гансааран шахуу хэдэг байба (Б. Мунгонов); 2. юум. н. 1) гэр бүлын эд бараан, мал адууһан (домашний скарб и скот): – Газаагаа үхэр малшни минии тиихэдэ ерэһэнһээ хойшо олон болоошье һаа, гэртэхишни хубилаагүй (Ч. Цыдендамбаев); гэртэхи газаахи (гү, али газаагуурхи) гэр соохи, газаахи байра байдал (пространство в доме, юрте и во дворе, вокруг дома, юрты): Даржаа габжын эндэ шатаһан зѳѳриие сэгнэжэ хэлэхэ болоо һаа, Бадма абгайн гэртэхи газаахиие хоёр дахин амархан худалдажа абахаар жэшээтэй байха юм (Х. Намсараев); Сагаалган болохонь ха юм, гэртэхи газаагурхияа сэбэрлэе; 2) гэр бүлын гэшүүд (домашние, домочадцы, семья, родные, родня): Энэ үдэр Дэлгэрэй гэртэхиндэ табхаевтан аймшагтай сүйд ушаруулба (Ж. Тумунов); Банзарай үни удаан бусаагүй һаа, гэртэхидынь хүлеэжэ ядан байдаг (Ч. Цыдендамбаев).