ГЭНЭН

1. тэмд. н. хонгор, мэхэгүй, сагаан (простоватый, бесхитростный, наивный, простодушный, легковерный): Анииһан нюдэнүүд соонь хурса шара ошохонууд ялалзажа, гэнэн зантай Шараповые нэбтэ үрэмдэжэ байба (Б. Мунгонов); гэнэн хонгор (гү, али гэдхэн) сэхэ, ойлгодоггүй (простодушный, наивный): Урдын хүхюун, солбон собоо, гэнэн хонгор басаган бэшэ, харин үгэ хүүр үсѳѳнтэй, ниилэсэгүй, томоотой эхэнэр (Б. Санжин, Б. Дандарон); Яагаа гэнэн гэдхэн мяхан тархитай гэргэн гээшэбши, – гэжэ шогтойгоор энеэнэ (Х. Намсараев); гэнэн гээгдэнги мунхаг (отсталый); 2. юум. н. үхибүүлиг зан, сэхэ залан зан (наивность, простодушие).