ГЭМНЭХЭ

үйлэ ү. 1) гэм зэмэ тохохо, зэмэлхэ, гэмтэйень элирүүлхэ (обвинять, осуждать, делать выговор, журить, выражать недовольство чьим-л. поступком): Должод бидэ хоёр түрэһэн гараһан нютагтаа бусажа ерэхэдээ, гэнэн харанхы байдалда тѳѳриһэн та хоёрые гэмнэжэ, хара һанаагаар харюугаа абаха гэжэ ерээ бэшэбди (Х. Намсараев); ѳѳрыгѳѳ гэмнэхэ бэеэ зэмэлхэ (винить себя): Ѳѳрынгѳѳ энэ хохидолой түлѳѳ ши ѳѳрыгѳѳ, гансал ѳѳрыгѳѳ гэмнэхэ гэжэ бодонош, муу һайнаа зондо зарлахаяа эшэнэш, аягүйрхэнэш, Сэрээтэрэй урда хэзээдэшье доро унахагүйш (К. Цыденов); 2) гэмтэ ябадалай мүрдэлгэ бариха, үүсхэхэ (возбуждать уголовное преследование против кого-л.): Иигэжэ абаашаад, ямар нэгэ хэрэгээр гэмнээд, хэрэмдэ хаажархёо һаань, хэншье мэдэхэгүй (Ч. Цыдендамбаев).