ГАНГА I

юум. н. 1) жалга, саһа борооной уһанда эдигдэжэ гараһан хобоо (обрыв, овраг): Аяар холоһоо тэрэ зүг худар харахада, улаан ганга, үндэр эгсэ эрьенүүд Шилка мүрэн уруу хамартана (Х. Намсараев); ганга жалга уһанда эдигдэһэн хонхор газар (овраг): Шулуун хабсагайн тэбтэг дээгүүр зэрлиг хүхэ ямаад харагдахадал гээд, ганга жалгын оёорой бүтүү модо уруу харайлдан ородог һэн (Д. Батожабай); ганга эрье эгсэ эрье, нурамхай эрид эрье (крутой берег, обрыв): Ойдо дүтэ, ганга эрье дороһоо гараһан булагһаа холо бэшэ зайда гурбахан лэ гэр бултайба (Ц.-Д. Хамаев); ○ эрье гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.