ГАЛЗУУРХА

үйлэ ү. 1) хүн, амитанай түб мэдэрэлэй эрхэтэниие гэмтээдэг, ухаа алдуулдаг вирустэй үбшэндэ дайрагдаха, хиирэхэ (заболеть бешенством): Эгээл эндэ, Байгал далайн эрьедэ, тэрэ галзуурһан шонын хоргодожо байһан газарта үбдэшэбэ бшуу даа (Б. Мунгонов); 2) шэлж. хиирэхэ, уймарлаха, эрьюутэхэ (сойти с ума): Энэ эмэмнай хиирээ, галзуураа гээшэ гү? (Ц. Дон); 3) шэлж. гаараһандаа юрэ бусаар аашалха, дошхоор аашалха, хиирэһэн юумэдэл болохо, сухалаа ехээр хүрэхэ, абжаганаха (быть в ярости, неистовствовать, разбушеваться): Теэд Шанархан болихо юм бэшэ, харин улам галзууржа, аманда орохысоо хараажа, занажа оробо (М. Осодоев); 3) шэлж. шангадаха, улам ехэдэхэ, һүжэрхэ (усиливаться): Шуурган ѳѳдэ сэхэ ябаа бэшэшье хадань, галзуурһан һалхин нюурнууд уруунь хайра гамгүйгѳѳр шэрүүн саһа шэдэлнэ (Б. Санжин, Б. Дандарон).