ГАЛТАЙ

тэмд. н. 1) гал гарадаг, гал ехэтэй (огненный, горящий): Худхажа байтараа нэгэ монсогорхон галтай сог оложо, тэрээнээ нэгэ бишыхан аргал дээрэ этэржэ табяад, үлеэ үлеэһээр, дүлэ гаргажа, галаа түлинэ (Х. Намсараев); галтай сусал дүрэжэ байһан сусал (горящая головня): Дамба-Дугар унтарһан тамхияа галтай сусалһаа носообо (В. Гармаев); 2) шэлж. согтой, дорюун, ялаганаһан (сияющий, яркий): Аюуханай залуудаа галтай һайханшье һаа, һабяаһагүй эрбэгэнүүрхэн мэхэтэй һэбхихэн нюдэдые Эрдэмтэ золгогшо һэн (Ч. Цыдендамбаев); галтай нюдэн ялаганаһан, ялагар нюдэн (сияющие глаза): Тиигээд Дондогой сайгаа уужа һуухадань, тэрээнэй галтай зѳѳлэхэн нюдыень ажаглан харана (Х. Намсараев).