ГАЛГҮЙ

тэмд. н. 1) ошогүй (не искрящийся): «Бааранхай аа! Танай хэтэ минии хэтэдэ орходоо галгүй байнал, юундэ тиигээб даа?» (Х. Намсараев); 2) абьяасгүй; һула; һүлэр (без задоринки, вялый): галгүй нюдэн; галгүй газарһаа утаан гарахагүй (Оньһ. ү.) шалтагаангүй юумэн байдаггүй (≈ нет дыма без огня): «Харин тэрэнь хайшаа юм агшаб, галгүй газарта утаан гарадаггүй юм бэзэ, Зади-Хандашье залуушуулай дунда нэрээ хухаржа, наада энеэдэн болоод, дуу шуунда ороо юм аабза» (Х. Намсараев).