ГАЛЬБАГАР

тэмд. н. уужам, үргэн, һальбагар, һанжагар (растопыренный, оттопыренный, отвислый): гахайн гальбагар шэхэн.

ГАЛБАГАР

тэмд. н. 1) хабтагар үргэн, далбагар (плоский и широкий): Харин гурбадахи арһаниинь галбагар зузаан байжа, эжыдээ хамһалсаагүйдэнь аргагүй байгаа бшуу (М. Осодоев); 2) ехэдүү (свободный, не по размеру большой – об одежде): Тэрэ үдэр Василий Бадарханович үргэн хүхэ һудалтай галбагар уужам пижаматай, гэрэлэй урда зогсожо… (Ч. Цыдендамбаев); 3) тарган, маряатай, мяха маряатай, тобир тарган (полный, упитанный): Удаань Гангын хүтэлэй гахайн фермын галбагар хара поршоонхонуудые шабар шабха хаамаг сооһоонь газаашань гаргахые захиба (Ц.-Ж. Жимбиев); 4) уужам бэетэй, томоотой, хаһатай (видный, представительный): галбагар үргэн мүрэтэй, хаһатай томо бэетэй хүн.