ГАЙХАМА

1. тэмд. н. һонирхомо, гэлымэ (удивительный): гайхама үйлэ хэрэгүүд; гайхама гэлымэ һонирхохоор, ухаа алдахаар (поразительный, изумительный): Замбуулинай онгосоор дэлхэйе тойрохо, Марсда хэмэл одо табиха гэхэ мэтэ гайхама хэрэг үйлэнүүд хоридохи зуунжэлэй жараад онуудһаа эхилһэн түүхэтэй; 2. наречи ушаргүй, үзэлэй, ехэ гайхал түрүүлмэ (удивительно, изумительно): Гайхама халуунда гал хэрэгтэй, гайхама сэсэндэ шүүбэри хэрэгтэй (Оньһ. ү.).