ГАЙХАЛАНГҮЙ

1. тэмд. н. һонирхол татахаар бэшэ (неудивительный, не вызывающий удивления): Ямаршье гайхалангүй ушарые эдэ ѳѳһэдѳѳ дэбэргээд, шууялдажа байна ха юм; 2. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. юун гайхал байхаб, ямар гайхал байхаб (неудивительно, в порядке вещей): Эдэнэй түрүү һуурида гараһаниинь гайхалангүй.