ГАГЛЮУН

1. тэмд. н. һэрюун, сэлгеэн, хүйтэншэг (умеренно холодный, прохладный): Гаглюун хүйтэбэр аминай мэдэрэгдээдхихэдэ, шүүдэр унаба гэжэ мэдэхэш (Ц.-Д. Хамаев); 2. юум. н. хүйтэншэг, сэлгеэн агаар (холодок, прохлада): Гансал тон-тон байса эндэ тэндэ түлеэ сабшаха абяан, үдэшын гаглюунда загсаһан саһа шар-шар гүүлэн, гэрнүүдэй хоорондо ганса нэгэн хүнэй ябаха соностоно (Б. Санжин, Б. Дандарон).