ГААРАХА

үйлэ ү. 1) улам уурлаха, сухалдаха, атанханаа алдаха (сердиться, выходить из себя, раздражаться, злиться): Пагмаасаан тэрэниие зорёолон дуугарна гэжэ һанахадаа, бүри ехээр гаараба (Ц.-Ж. Жимбиев); Гаарадаг хүн – галзуу нохой (Оньһ. ү.); 2) шангадаха, ехэдэхэ, түргэдэхэ, һүжэрхэ, хэтэрхэ, дортохо; дошхорхо (усиливаться, крепчать, разбушеваться – о буре, морозе, болезни; прогрессировать): Һалхи шуурган гааража, тала дайда агшан зуура манатан бүрхэшэбэ (Г.-Д. Дамбаев); Тиихэдэнь алхам бүридѳѳ Моходойн хүлнүүдэй һалганахань гаараба (А. Ангархаев).