ГҮРБЭЛЗЭХЭ

үйлэ ү. 1) годигонон хүдэлхэ, найгаха, найгалзаха (извиваться, виться): Үндэр наһатай арьягар томо нарһа, шэнэһэ, уляангирнууд шуурга һалхинай дошхон хэрзэгы добтолгодо бүхы шадалаараа эсэргүүсэжэ, найган нэнгэн, хахинан ёолон гүрбэлзэнэ (Б. Мунгонов); гүрбэлзэжэ урдаха годирон урдаха (принимать извилистую форму, меандрировать – о течении): Гүбээнүүдэй хоорондуур / Гүрбэлзэжэ урдаһан / Түргэн жороо гүйдэлтэй / Дүрбэн сэнхир горхонууд… (Д. Улзытуев); гүрбэлзэһэн гэзэгэ ута гэзэгэ (длинная коса): Гүрбэлзэһэн ута гэзэгэтэй, нарин үндэр бэетэй залуухан багша үхибүүдые һуралсалай жэлэй эхилһэнтэй дашарамдуулан амаршалба; 2) найгалзаха, нахилзаха (ходить плавной походкой).