ГҮЛМЭРХЭН

тэмд. н., хѳѳрш. залуухан, багахан, бэежээгүйхэн (молоденький, юный): Тиигэхэ хоорондоо наһанайнгаа үндэрһѳѳ алдуу эндүүгээ хаража, ямаршье гүлмэрхэн, тэнэгхэн ябаа һэнбиб даа гэжэ шаналжашье болохо (Ц.-Д. Хамаев); гүлмэрхэн наһатай багахан, бэежээгүйхэн (юный, неокрепший): Мүнѳѳ ой тайгые оёорһоонь урбуулан алдажа байгаа һүрѳѳтэй һалхи шуурган соо, хэды гүлмэрхэн наһатайнуудшье һаа, нэгэшье убайлнагүй (Х. Намсараев).