ГҮЙДЭЛТЭЙ

тэмд. н. 1) гүйдэл һайтай, түргэн ябасатай (бегущий): Нэгэ дасанда иишэ тиишээ гүйдэлтэй, эмшэ гүрэмшэ, тарган пилхагар, табхар улаан лама байһан юм ха (Х. Намсараев); 2) шэлж. түргэн үнгэрдэг, түргэн ябасатай (быстро проходящий): …саг ошодог ёһоороол үнгэржэ эхилээ бэлэй. Тэрэнэй гүйдэлтэй эрмэлзэлэйнгээ бүтэсые зэргэлүүлхэдэ, һанаһан хэрэг айхабтар удаан бэелһэн байдаг (Д. Эрдынеев); 3) бѳѳ шүдхэр боохолдойтой, элдэб хии юумэ үзэдэдэг (нечистый – о местности); гүйдэлтэй газар хии үзэгдэл харагдадаг газар, гэр бараа табихада муу газар (неблагополучное место).