ГҮБЭЭ

юум. н. 1) үндэр газар, багахан набтар хада (бугор, холм, возвышенность): Эндэмнай нэлэнхы уужам жэгдэ тала аад лэ, хоёр-гурбан налгай набтагар үргэн гүбээнүүд (Б. Мунгонов); гүбээ хада (гү, али добо) үндэр газар, добо толгойнууд (холмы, возвышенности): Ангарын саада эрьеэр сайбайлдаһан гүбээ хаданууд соохорлон харлажа эхилэнхэй (Ц.-Д. Хамаев); Хододоо үтэгжүүлжэ байһан газарһаа байха, үни сагай орхигдошоһон гүбээ добонууд надхан ургашоо ха юм (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ добо, хада гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.