ГҮҮ(Н)

(Н) юум. н. бэеэ хүсэһэн эмэ адууһан (кобылица): Эрхим һайн гүүдэй тоодо аймагтаа суурхаһан алаг зээрдын эхэ, арбаад модоной зайда гүйхэдѳѳ һулардаггүй хурдан зээрдэгшэ гүүн оролсоһон байгаа (М. Осодоев); гүү һааха бэеэ хүсэһэн эмэ адууһанай дэлэнгые татажа, һү гаргаха (доить кобылицу): Эгээл энээнэй ашаар олон гүүдые һаажа, амтан ундан сэгээень уужа, ама садхалан ябаһандаа баяртайбди (Ц. Шагжин); гүүн хүхэн ург. буда сэсэг (шлемник байкальский).