ѲѲРѲѲ

рѳѳ түл. ү. бэеэрээ, ондоо хүн бэшэ (сам, лично, самостоятельно, само-, авто-): Суглаанай түрүүлэгшэ тэрэ тэбхэрхэн саарһаа абажа, асуудалнуудаа анхаралтайгаар аман дотороо түрүүн ѳѳрѳѳ уншана (Ц. Дон); ѳѳрѳѳ ѳѳрыгѳѳ бэеэ (сам себя, самого себя): Энэ зуура хѳѳрэлдэһэн һониноо нүхэрэйнгѳѳ хүсэд хэлээгүйдэ нэгэ хирэ дураа гутабашье, ѳѳрѳѳ ѳѳрыгѳѳ зэмэлнэ (Ж. Балданжабон); ѳѳрѳѳ мэдэхэ бэеэрээ мэдэхэ (самому знать): Би Данилинай захиралта дүүргэжэ ябанаб: хаагуур урагшаа гарахаа ѳѳрѳѳ мэдэхэб (Ж. Тумунов); ѳѳрѳѳ һуралга һуралсалай газарта ябангүй эрдэмээ дээшэлүүлгэ (самообразование); ѳѳрѳѳ эрдэм һураха һуралсалай газарта ябангүй, бэеэрээ ном үзэжэ эрдэм номдо һураха (заниматься самообразованием); ѳѳрѳѳ һураха ном багшада заалгангүй, бэеэрээ уншаад ойлгохо ном (самоучитель): ѳѳрѳѳ гитаараар наадажа һураха ном; ѳѳрѳѳ мэдэнгүй эзэлүүдгүй, зүнгѳѳрѳѳ (непроизвольно, невольно): Олёодой һэм гэжэ досоогоо баярлаһан хэбэртэй боложо, нюдэнииинь ялагад гэлдэжэ, энеэбхилэн татаад, ѳѳрѳѳ мэдэнгүй, шүлһѳѳ залгяадхина (Ц. Дон).