ѲѲНТЭГ

нтэг 1. юум. н. 1) гомдосо, янгархуу, янгараг зан (обидчивость); ѳѳнтэг һанаха гомдохо, муу һанаха (таить обиду, обижаться): – Ах, Соня, халтад гэһэн юумэһээ ѳѳнтэг бү һаныш даа… Би ѳѳрѳѳшье театрта ябадаг, искусствода дуратай ха юмбиб (Ч. Цыдендамбаев); 2) һэжэг һанал, һэжэгүүшэ зан (подозрительность, мнительность); ѳѳнтэг бариха hэжэглэхэ, этигэжэ ядаха (подозревать): …Намжал зосоогоо ѳѳнтэг барин, һанаандаа басаганай энэ һэримжые дэмжэдэггүй (К. Цыденов); 2. тэмд. н. 1) гомдодог, янгархуу, янгараг, ѳѳнтэглэдэг (обидчивый): Үншэржэ, хүнэй нюур адаглажа һураһан хүн ѳѳнтэг, халтад гэһэн юумэнһээ гомдожо, зүрхэнэйнь шарха бэлэхэнээр һүжэрдэг (Ц.-Д. Хамаев); 2) һэжэгүүшэ, муурхадаг (мнительный): «Яахадаа энэ Буладай зан урданайхидаал бэшэ, халдашагүй, жэгтэй байна гээшэб?» – гэжэ Гомбо дотороо ажаглан һанаад, ѳѳрынгѳѳ бэеын эмгэгтэй байһанда ѳѳнтэг сэдьхэл түрэнэ (Ц. Дон); 3) үсѳѳн хомхой хобдог, ехые хүсэhэн, шуналтай (алчный, жадный): Гансаараа тэрэ алта олохомни, алдар сууда гарахамни гэһэн ѳѳнтэг эрмэлзэлынь ѳѳрыеньшье хосороогоо, гэртэхюулдэньшье юушье үгѳѳгүй (А. Ангархаев); ѳѳнтэг хомхой шунал абьяастай, ехые хүсэhэн (алчный, жадный): Тиихэдээ Кузнецов Дэжэдые эмшэлүүлхэеэ абаашахадаа, түлбэринь болгожо, Шоён алтанай нюусые лаб мэдэнэ ёһотой, тэрэ жалга заалгажал абаха гэһэн ѳѳнтэг хомхой хараатай байгаагүй гээшэ (А. Ангархаев).