ѲѲГҮЙ

гүй тэмд. н. дутуу дундагүй, зохид, тааруу, сэбэр, ѳѳ-мѳѳгүй (безукоризненный, безупречный): Елэлзэһэн ехэ хара нюдэниинь, гүрэжэрхиһэн гэзэгэнь, ѳѳгүй үнжэгэн сэлмэг шарайнь Бэлые һануулба (Ц.-Д. Хамаев); Оолёор сабшаһан ѳѳгүй, олоороо хэлсэһэн үгэгүй (Оньһ. үгэ).