ѲѲ I

юум. н. дутуу дунда, зэмдэг, одхор, муу (недостаток, дефект, изьян): «Иван Петрович намда дурагүй, минии хойноһоо ѳѳ бэдэрнэ» гэхэ мэтээр Севастьянов гомдодог байһан юм (Д. Батожабай); ѳѳ (гү, али ѳѳ-мѳѳ) бэдэрхэ дутуу дундые бэдэрхэ, алдуу бэдэрхые оролдохо (придираться, подкапываться): …миин лэ намһаа ѳѳ бэдэрхэнь тэрэ болоно гү даа? (Ж. Балданжабон); ѳѳ-мѳѳ дутагдал, дутуу дунда (юумэн) (недочёты, изьяны); ѳѳ-мѳѳгүй ямаршье дутуу дундагүй, жэгдэ, тэгшэ, гоё, сэбэр, зохид, уран, таарама, тааруу (ровный, безукоризненный, без изьянов, такой, к которому не придраться): Холхой дарханай хэһэн зэбсэг шэнги хурса ба ѳѳ-мѳѳгүй (Ч. Цыдендамбаев); ѳѳ-мѳѳгүйгѳѳр а) ямаршье дутуу дундагүйгѳѳр, тэгшээр, гоёор (без изьянов, ≈ без сучка и без задоринки): Шаруу бодолгото болонхой, хүгшѳѳгэй асарһан юумые бэшэжэ абаад, ѳѳ мѳѳгүйгѳѳр оёгдоһон хүдэһэн хүүртигыень эрьюулэн байжа харасагаана (М. Осодоев); б) шэлж. түбэггүй, һаадгүй (без проблем): Иигэжэ бага наһамни яһала барагаар, ѳѳ мѳѳгүйгѳѳр үнгэрѳѳ гэхэдэ болоно (Ц. Цырендоржиев).