ЕРБЭХЭ

үйлэ ү. харюудаха, эшэхэ; хүниие ондоорхохо, бэшүүрхэхэ – үхибүүн тухай (смущаться, стесняться, чуждаться): Олзобой дадаагүй аад, ербэдэг юм һэн гү… (Н. Очиров); ербэхэ хитэхэ аягүйрхэхэ, эшэхэ (смущаться): Гэнтэ уулзаһандаа Балжаа ербэһэн хитэһэн шэнги, шарайнь барагар болоод, хэлэхэ үгэеэ оложо ядан бүглэржэ, ѳѳрѳѳ мэдэнгүй, баахан гэдэргээ сухарид гээд… (Ц. Дон); ербэн татаха харюудаха, эшэхэ улайха (стесняться): Хүлэрһэн сонхын шэл дээрэ Ганзар зүүн гарайнгаа долёобор хургаар «Валя» гэжэ бэшээд, энэ үгэһѳѳ нюдѳѳ огто һалгаангүй, шэртэһээр байтарынь, сэлмэг шарайтай бага ербэн татаһан басаган харагдахадал гэнэ (З. Гомбожабай).