ЕНГҮҮРХЭХЭ

, енгэрхэхэ үйлэ ү. 1) ёгтолхо, хоротойгоор хандаха (ехидничать, разг. подкалывать): – Тамиргүй бэетэй хүн толгой соохи ухаагаа гүйсэд хэрэглэжэ шадахагүй гэжэ бэшээтэй байгшал, — гэжэ Андрей енгүүрхэбэ (С. Цырендоржиев); 2) халаглаха, хара бууха, гомдохо (досадовать, обижаться): – Таршинаашье гэжэ байжа дуугархада, юун болодог юм ааб даа… Нэгэ бодол байгаа юм бэзэ даа! – гэжэ Дэлэг дурагүйгѳѳр енгүүрхэн гүбэд гэнэ (Ц. Дон).