ЕЛШЭГЭР

тэмд. н. 1) үлүү тобойхо юумэгүй, хонхорхой ялтархайгүй, гэлигэр, мэлшэгэр, ялан (гладкий): Бурзан сагаан абаахайнууд огторгойн үндэрһѳѳ яаралгүйгѳѳр бүлэнсэг бургааһан дээгүүр, гэрэй хушалта дээгүүр, голой елшэгэр мүльһэн дээгүүр бууна (Ж. Тумунов); 2) тоһон шэнгэжэ мэлигэр, гэлигэр болоһон (засаленный, лоснящийся): Долгормаа һэрд гэтэр бодожо, хүлһэндѳѳ шал норошоһон үһэтэй толгойень, баһал елшэгэр дала мүрһѳѳнь дэмнэлдэн һуулгажархиба (А. Ангархаев).