ДУУЛГА

1. юум. н. 1) урданай баатарнуудай толгойдоо үмдэдэг зузаан арһаар гү, али зэдээр, хүлэрѳѳр гү, али түмэрѳѳр хэгдэһэн байлдаанай үедэ толгой хамгаалха малгай (шлем): Найман самсаал дуулгаһаань / Наранай туяа сасараа һэн, / Мүнгэн булад хуягһаань / Мүшэнэй толон ялараа һэн (Х. Намсараев); Сагаан шобхо дуулгатай хадын орьёлнуудшье үндэр дээрэһээ доошоо харан, Дэжэдые халуунаар амаршалан, толгойгоо дохинод (А. Ангархаев); 2) аюултай ажалтанай толгойгоо хамгаалхын тулада үмдэдэг малгай, жэшээнь, түймэр сарагшад, барилгашад г.м. (каска); 3) шэлж. уулын саһан мүльһэн хушалта (ледник на вершине горы): Мүнхэ саһан дуулгатай Памир, Тянь-Шань, Саяндал хада бэшэ (Ц.-Д. Хамаев); ○ хуяг гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. элирх. үүргээр хэрэгл. дуулгатай адли түхэлтэй (подобный шлему): Дуулга хадын оройгоор дүүрэн һара мандаба (Ц.-Ж. Жимбиев).