ДУУЛАМГАЙГААР

наречи үгэдэ оромоор, үгѳѳр, үгэ дууласатайгаар, үсэрэлдэнгүйгѳѳр (послушно, беспрекословно): – Аа, тиимэ тиимэ, – гэжэ Охин дуугараад, үүдэн тээшэ дууламгайгаар мадас-мадас алхалба (Б. Санжин, Б. Дандарон); Уһанай дошхон нюрган дээрэ бууһан ногоон дууламгайгаар урдан ошоно (Ч. Цыдендамбаев); үгэ дууламгайгаар үгэ соо, хүнэй хэлэһээр (послушно): Жамбал үгэ дууламгайгаар һууриһаа бодожо, бидэ хоёр үнѳѳхил ерэһэн газараараа доошолбобди (А. Жамбалдоржиев).