ДУУЛАХА I

үйлэ ү. соносохо, шэхээрээ хадуун абаха (слышать): Иигэжэ зүрхэеэ баясан ябаһан би таниие Ага нютагта байна гэжэ дуулаад, аяар Бээжэнһээ зорюута ерээ гээшэб (Д. Батожабай); шэхэнэй үзүүрээр дуулаха а) тал-мүл, хүсэд бэшээр дуулаха, соносохо (≈ услышать краешком уха): Би орожо ябахадаа, «хайран залуу наһан», «оройдоо хорин гурба наһатай» гэхэ мэтэ үгэнүүдые шэхэнэй үзүүрээр дуулаһан аад, Чимид тухай хэлсэнэ гэжэ ойлгоходоо, бэеэрни заригад гээд… (З. Гомбожабай); муу дуулаха шэхэ хатуутай боложо соносоходо муу болохо, хүсэд дуулахагүй (плохо слышать); үгэ дуулаха а) хэн нэгэнэй хэлэһые соносохо, хадуун абаха (выслушивать чьи-л. слова): Тэрэ нүхэрэйдэнь ороходоо, дуулаагүй ямар үгэеэ дуулажа, амталаагүй ямар эдеэгээр хүндэлүүлэгшэ ааб? (Ч. Цыдендамбаев); б) дууламгай, хүнэй хэлэһээр байха (слушаться): Мүнѳѳ ши гансал минии үгэ дуулаха ёһотойш! (Ц. Шагжин); дуулаагүй юумэн үзэгдѳѳ, харагдаагүй, хүнэй һанаанда ороогүй юумэн, гайхалтай юумэн (неслыханное, неслыханная вещь); дулаагүй хүн үсѳѳн хүн бүхэн дуулаһан, бултанда мэдээжэ (всем известный): Бадма Балдаков гэһэн нэрэ дуулаагүй хүн үсѳѳн байһан байха (Л. Цыбенова); ◊ нэгэ шэхээрээ дуулаад, нүгѳѳдѳѳрѳѳ гаргаха хадуун абахагүй, хүнэй хэлэһые тотоомжодо абахагүй (≈ в одно ухо влетает, в другое вылетает); 2) дууламгай, хүнэй хэлэһээр байха (слушаться): Хүбүүншни намайе дуулдаггүй.