ДУУДУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) ерэ гүүлэхэ, татуулха, албаар ерүлүүлхэ (вызываться, быть вызванным): Муу ябадалаараа милицидэ ходол дуудуулжа байһан Зундын досоо заригад гэжэ, энэм юун бэлэй гэһэн сахилгаан түргэн бодолнуудые толгой соогоо оруулжа, тэрэнэй кабинет руу оробо (Г. Дамбаев); 2) дуудаха гэхэ, хүнѳѳр ерүүлхэ (велеть позвать, велеть вызвать): Доржиевай дүү хүбүүе военкомадаар больницада дуудуулаад, тэндэ хѳѳрэлдэхэ хэрэгтэй гэжэ Полуянов дурадхаба (В. Гармаев); һүлдэ дуудуулха будд. ламаар хүнэй дэгдэһэн һүлдэ бусааха (просить провести обряд возращения души): Юрѳѳгэй дасангһаа Юндэн габжые залажа, шинии үбгэ эсэгэ Хорхоног дарханай булад дүшэ тоншуулжа, түрүүшынгээ хүбүүнэй һүлдэ дуудуулһан зомди (Б. Мунгонов); 3) соло, магтаал үргүүлхэ, түүрээлгэхэ (воспеваться, славиться): Зээрдэ морин магтуулжа, солоёо дуудуулжа байһанаа мэдэһэндэл, толгойгоо занхар-занхар дохилзуулан, жэгдэхэн сагаан шүдэеэ харуулан харуулан заадана (Б. Санжин, Б. Дандарон); 4) баруун бур. уншуулха (дать прочесть).