ДУУДАЛГА

юум. н. 1) ерэ гэлгэ, ямар нэгэн газарта ерэхые баадхалга; ямар нэгэн газарта ерэхые баадхаһан саарһан (вызов; повестка): Гэртэш дуудалга ерээд байна гэжэ шамда хэлэхээ ерээб (Г. Цыдынжапов); яаралтай дуудалга хурдан ерэхые баадхалга (срочный вызов): Яаралтай дуудалгаар Тэгшэ зайһанай талын дүүмэ гүйлгэжэ ошоходо, юһэн отогой зайһад, үни сугларанхай, ханын ойгуур табигдаһан хүдэр скамейкэнүүд дээгүүр һуубад (Ч. Цыдендамбаев); 2) урилга; ерэхые гуйлта, уряал (приглашение; зов, призыв): Эжынгээ эгэшын дуудалгаар Монгол орондо һара шахуу айлшалһан үдэрнүүдээ, талын булагай дэргэдэ малша басагантай уулзаһан тухайгаа һанаа ха гү? (Д.-Д. Дугаров); Тэрэнэй дүүнь, түрэһэн дүүнь бэшэ, улаа нилхадань үргэжэ абаад, ѳѳдэнь болгоһон хүбүүн Ким, хододоо орой болошоһон хойно «ерэ!» гэжэ дуудалгада орожо гү, али гэдэһэнэйнгээ үлдэхэдэ гү, али унтаха болоходоо гү гэртээ тэхэридэг юм (Ц.-Ж. Жимбиев); сэдьхэлэй дуудалга хүсэл, һанаан сэдьхэлэй эрмэлзэл (зов души): Тиигээд лэ сэдьхэлэй дуудалга, хүлеэлгэн, хүсэл һанаанай ниидэлгэн… (Д.-Д. Дугаров); соло дуудалга магталга, соло үргэлгэ (восхваление, прославление): Монгол угсаатан адуун эрдэнидээ зорюулжа, домог дуугаар, соло дуудалгаар мүнхэ дурасхал табяа юм (Ц.-Ж. Жимбиев); 3) бѳѳ тэнгэринэр болон һүнэһэ һүлдэнүүдтэ хандалгын эхин үгэнүүд (начало, зачин призывания небожителей, духов): Барууни табин табан тэнгэри дуудалга.