ДУНГЯА I

тэмд. н. 1) нам, намдуу, аргаахан, аалихан, амгалан, тэнигэр (тихий, спокойный, безмятежный): Үбгэн һүүлшынхиеэ үлгэн дэлхэйнгээ шэнжэ түхэл, алтан наранайнгаа элшэ туяа, дунгяа сэлгеэн тала нютагаа үзѳѳд лэ мордохо гэжэ, бүхы хүсэ шадалаа согсолон, газаа гараһан байгаа (Ц. Шагжин); дунгяа һайхан нютаг тэнигэр газар (спокойная местность); дунгяа һүни номхон һүни (спокойная ночь); 2) үсѳѳн хүдэлсэгүй, сожоошье татадаггүй, дүжэр, һунжагар, үүхи, аали, нобшо (флегматичный, нерасторопный).