ДУНДУУРШАГ

1. тэмд. н. 1) дунда зэргын, жиирэй, дээдын бэшэ (посредственный, средний): Дундууршаг шэгнүүртэн сооһоо Ринчин Нимбуев түрүүлэн дуудуулба (С. Цырендоржиев); 2) шэлж. тэнэгшэг, ухаагаар һулашаг (глуповатый); 2. наречи hүрхэй бэшэ, дунда зэргэ (посредственно, так себе): Номогонова Соёлмаа Номто хоёр гоё һайхан нэрэнүүдтэй аад, арайл нэрэдээ хүрэнгүй, номоо дундууршаг үзэжэ байһыень һанаагаа зобон мэдэбэ (Ц.-Ж. Жимбиев).