ДУГТАШАХА

үйлэ ү. 1) урагшаа дабшаха, ябаха (рваться вперёд, устремляться): Моринһоо собхорон буужа, тэрэнээ амгайгшалхадань, үдэшэнһѳѳ нааша уһалуулаагүй аяар энэ ерэһэн морин уһа руу эзэ эхигүй дугташана (М. Осодоев); ◊ аюул уруу дугташаха аюулые аюул гэжэ тоонгүй, бэеэ гамнангүй дабшаха, нюсэгэн гараараа оролсохо (≈ лезть на рожон); 2) носохо, аһаха, хальдаха (приставать): Бү дугташа!