ДОТОРОЙ

тэмд. н. 1) досоохи, зосоохи, гадаадада хабаагүй, эмхиин, гүрэнэй хэрэгтэ хабаатай, дотоодын (внутренний): Би дүлии хүндэл болошоод, доторой гүнзэгы мэдэрэлдэ эзэлэгдэн, байрадаа нилээд байгаа һэм (Ц.-Д. Хамаев); доторой хэрэглэмжын үйлэдбэрилһэн газартаа хэрэглэлгын, ашаглалгын (внутреннего пользования); 2) шэлж. сэдьхэл ухаанай (внутренний, душевный): Гэбэшье энэ басаган шэг шарайгаар бэшэ, харин бусадай нюдэндэ аба абаһаар харагдаадхихагүй, тиимэ нэгэ доторой, ухаан бодолой сэбэр һайханаар илгардаг (Ч. Цыдендамбаев); гэр доторой гэртэ хабаатай, гэрэй ажахын (домашний): Мүнѳѳнэй залуушуул ажал дээрээ тухашараад, гэр доторой байдалда анхаралаашье хандуулхагүй (М. Осодоев); 3) хотоодын, гэдэһэ гүзээндэ хабаатай (нутряной, внутренний): Миниишни доторой байдал, зүрхэ сэдьхэл тиимээр һургагдаһан ха юм (М. Осодоев); доторой үбшэн хүн амитанай досоо бии болоһон үбшэнүүд, бэеын досоо эрхэтэдэй үбшэнүүд (внутренние болезни): Эхэнь долоотойдонь доторой хүндэ үбшэндэ нэрбэгдэжэ, сагһаа урид орхёо (Ц.-Д. Хамаев); доторой эмшэн доторой үбшэнүүдые аргалдаг анагааха мэргэжэлтэн (терапевт).