ДОТОРҺОО

1. наречи 1) зосооһоо, досоо тээһээ (изнутри): Тиигээд үүдэн таб-яб доторһоо шэбхэдэгдэшэбэ (Х. Намсараев); 2) шэлж. гүнһѳѳ, сэдьхэлэй оёорһоо (из нутра, из души): Доржо доторһоо уни бутаран баясажа, гарыень шангаар адхаба (Ч. Цыдендамбаев); доторһоо таталуулжа дуулаха сээжынгээ гүнһѳѳ абяа гарган дуулаха (душевно петь); 2. дах. ү. досооһоо, дотор талаһаа (из, изнутри): Шкаф доторһоо бишыхан альбомоо гаргажа, Гамаагай портредые инагханаар хараад, һанаа алдажа, аргааханаар һугшаран уйлана (Ц. Дон).