ДОШХОРХО

үйлэ ү. 1) үлүүсэ ехээр шангарха, хэтэрхэй ехээр хүсэеэ гаргаха, дэмырхэ (приходить в ярость, свирепеть): Харин энэ удаа үхэлһѳѳ мултарһан дайсан уланхадаһан шоно мэтэ бүри дошхоржо, һортогой хурдан зээрдынгээ гүйдэл дунда нэгэ буряад сэрэгшые шуу сабшаад, нэгые моритойнь тарайлгаад, үшѳѳ улаа зуража ябаба (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) гар дуулахагүй, эмнигэрхэхэ – морин тухай (быть необузданным): Олон жэлдэ байжа омогшоһон дошхорһон байна ёһотой, хазаарлаа һаатнай хазажашье болохо, унаа һаатнай булгижашье болохо, урда хүлдѳѳ ууртай, хойто хүлдѳѳ хоригтой юм (Х. Намсараев); 3) үлүү ехээр шангарха, хэтэрхэ, бурьялха, ордоһолхо (бушевать, неистовствовать – о стихии): Юрѳѳ горхон хабартаа саһа мүльһэнэйл хайлахада хубхай үерлэжэ байжа дошхороод, зундаа уһа багатай боложо, зарим жэлдэ оройдоо шэргэшэдэг болошоо (Б. Мунгонов).