ДОРОМЖО

1. юум. н. баһамжа, баһалга, хүндэ тоолонгүй байлга (пренебрежение, унижение): Үгы даа, басагадта хайрлуулжа байха гээшэ эрэ хүнэй нэрэ түрэдэ ехэ доромжо ха юм (Ч. Цыдендамбаев); 2. тэмд. н. ѳѳдэгүй, ядуу, даяр (презренный, жалкий); долооной доромжо зоной дунда адагай адаг, ѳѳдэгүй гэжэ сэгнэгдэһэн, тоологдоһон (презираемый всеми, считающийся никчёмным, ничтожным): Тэдэнэрэй эрхим хүбүүдынь Эхэ ороноо хамгаалгын дайнда үгы, нүгѳѳдүүлынь холын городуудта ажалладаг; энэ нютагта долооной доромжо Дондог гансаараа үлѳѳ юм (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ дорой гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.