ДОРОЙТОЛГО

юум. н. 1) һуларалга, һал һуулга; һарнилга, үтэлэлгэ (ослабление; старение, дряхление): Хүнэй бэеын доройтолго архи тамхинһаа, байгаалиин муудалгаһаа эхитэй; 2) доро уналга, хүгжэлтын тогтолго, гэдэргээ, уруугаа шэглэлгэ, муудалга (регресс, падение): …колхозойнгоо амбаарһаа хоёр мэшээг орооһо поршоонходоо эдюулхэеэ доохонуур абажархиһанһаань долоон доро доройтолго ха юм (С. Цырендоржиев).