ДОРЛИГ

1. тэмд. н. ухаа муутай, уймар, эрьюу (полоумный); 2. юум. н. 1) ухаа муутай хүн, уймар хүн, эрьюу хүн (дурак); 2) будд. һүр һүлдэ (могущество); Дамдин Дорлиг түмэр дархашуулай сахюусан (покровитель кузнецов): Гэбэшье сүлѳѳ сагтаа хүнэй авто-унаа заһабарилдаг болон уран дархаяа хэһээр лэ зандаа. – Дамдин Дорлиг тахижа абанхайб (Ц. Сампилова).