ДОРЬБОО(Н)

(Н) юум. н. 1) доһолоон, доһололго, дорьболго, хүдэлѳѳн (тряска, сотрясение, вибрация): Модоной набша намаа дээгүүр тогтоһон хүбэнэгүүд һүхѳѳр сабшаха дорьбоонһоо сэсэржэ, бутаран унана (Ц.-Д. Хамаев); 2) сууряан, абяанай гаралга, доһолоон (эхо, отзвук); дорьбоо сууряан абяанай долгёо (эхо): Дуулим номхон агаартам / Дорьбоо сууряан зэдэлдэг (Х. Намсараев); 3) һураг, зэрэб үгэ, суу, хоб жэб (молва, слух); 4) абяа шэмээн, шууяан, хүүеэн, дүүеэн, нэерээн (шум, гул): Тарьяан, нарьяан / Тракторай абяан дуулданхай, / Дууряан, дорьбоон / Дуунай аялга дуулданхай (Х. Намсараев); дорьбоо ехэтэйгээр шууятайгаар, шангаар, нэрьесэ, хүүесэ нэрьесэ (шумно, громко, гулко): Амаа халантаһан түрын зон альганайнгаа хордотор альгаа ташажа байгаад, дорьбоо ехэтэйгээр «бара» хашхаралдаба (Б. Мунгонов); ○ дуу гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.