ДООРОДО

тэмд. н., хууш монг. доодо, доогуур байгша (нижний); доородо минии бэе хууш. дээдын тушаалтанда, зургаанда бэшэг, мэдүүлгэ барихадаа, гар табилгын урда хэрэглэгдэдэг байһан ёһын хэбшэмэл үгүүлбэри (Ваш покорный слуга); һарын доородо монгол литээр 22-ой үдэрһѳѳ һарын һүүл хүрэтэрхи хуби (последняя четверть месяца по лунному календарю); доородо изагуур ниигэмэй ангилан хубаарха үедэ тушаал, һан мүнгѳѳрѳѳ, арга шадалаараа доодо байгшад (низшее сословие): Юрэ хэрэг бүхэниие / Ѳѳрынгѳѳ хирэ боломжотой зохилдуулжа үйлэдэ. / Доородо изагуурай харса уладта / Хаан түшэмэдэй агууехэ ябадал хайшан гэжэ таарахаб (Э.-Х. Галшиев).