ДООРО

наречи, хууш. мүнѳѳ доро гэжэ үгэ дэлгэрэнгы хэрэгл. доодо тээ, доодо талада (внизу, ниже): Тиихэдэнь нуурай уһан алдагдажа, аймшагтайханаар хүүен-хааян доошоо урдажа, дооро һууһан тосхонойхидто гайтайхан һүйдхэл һандарал хэжэрхёо агша бэлэй (Б. Мунгонов); дооро нэрлэгдэһэн, дооро заагдаһан ямар нэгэн данса саарһанда, сониной гү, али эрдэмэй статьяда дараань нэрлэгдэһэн, тэмдэглэгдэһэн (нижеупомянутый); дооро гараа табигша ямар нэгэн данса саарһанда гараа табижа үнэмшэлэгшэ (нижеподписавшийся); дооро дохигшо хүндэлһэнэй тэмдэг үзүүлһэн хандалгын үгэнүүд, гол түлэб бэшэгүүд соо табигдадаг (низкопоклонник); дооро дохихо ехээр хүндэлһэнэй тэмдэг болгон доро дохихо, һүгэдэхэ (низко кланяться, почитать): Ойронь байһан господин смотритель Николай Степанович дооро дохижо … хэлэжэрхибэл ха (Ч. Цыдендамбаев).