ДООДО

тэмд. н. доорохи, доогуурхи, дээдэ гэһэн үгэдэ харша удхатай (нижний, низовой): Арьягар бүдүүн нарһанай эгээ доодо гэшүүһэнһээ барилсажа, модоной хахадта хүрэтэр абиржа гараад, Бульжуухай һууринаа хаймадан харана (М. Осодоев); доодо урал хүнэй, амитанай үргэн таладахи урал (нижняя губа): Тохоногоороо столой эрмэг тулгаад, доодо уралаа һанжуулан, бүхышэнхэй тэрэ хажуу талаһаа гансатал хэдэн жэлээр үбгэршэһэн мэтээр харагдаа һэн (С. Цырендоржиев); доодо дабхар дорохи дабхар (нижний этаж): Доодо дабхарынь сонхогүй, үүдэниинь түмэрѳѳр бүхэлѳѳтэй, хэзээдэшье томо суурга харуултай байдаг (Б. Санжин, Б. Дандарон); доодо гарай (гү, али зэргын) шанараар доро, муу (низкосортный, низший): доодо гарай мэргэжэлтэ; доодо түби будд. тамын орон, үхэлэй орон (ад, преисподняя); доодо замби аман зох. гурбан замбиин эгээн доро оршогшо, ада шүдхэрэй байрладаг, үхэлэй орон, замби (нижний мир): Худагай торхо табсантан доошоо, газарай гүн руу шэглэһэн мэтэ. Тэндэ ондоо дэлхэй, доодо замби (Т. Самбялова); доодо бэе бэлгын эрхэтэн (половые органы).