ДОНГОДОЛГО

юум. н. 1) шубуудай абяа гаралга, дуун, донгодоон, гол түлэб хүхын абяа тэмдэглэдэг (пение, воркование, кукование): Ойдо хүхын донгодолго соностоно; 2) шэлж. зэмэлэн буруушаалга, ажалшанда, алба хаагшада, сэрэгшэдэ аман үгѳѳр гү, али бэшэмэлээр хэгдэдэг хэһээлтэ (порицание, укор; предупреждение, выговор): Һүүлшын донгодолго үгѳѳд табяа һэн (С. Цырендоржиев).