ДОЛЁОХО

үйлэ ү. 1) хэлээрээ үрэн абажа амандаа хэхэ, эдихэ (лизать): Тиимэһээ аршаанууд шадарай газар ехэ хужарлиг юм, тэрэниие ан гүрѳѳл долёохо дуратай байдаг (Б. Мунгонов); Тэдэнэр моридтоёо хамта сахилзада халдаһан шүүдэр долёожо, амаяа дэбтээгээ һэн (Д. Батожабай); уралаа долёохо хэлээрээ амаа тойруулан, уралаа үрэн абаха (облизывать губы): Тулатараа гэдэһээ садаһан Осор лама мүн лэ уралаа долёоһоор, тэрэнэй хажууда яаралгүй ерэжэ зогсобо (Д. Батожабай); хурьгаяа долёохо һая түрэһэн түлѳѳ хэлээрээ үрэжэ зунгаг, үнгэрһѳѳнь арилгажа хатааха, тэнжээхэ (облизывать новорождённого ягнёнка): Тиигэһээр энэ дуунда абтан, эльбэдүүлэн, баалуулан, түрэһэн үри бэеэ танижа, хурьгаяа үрсэгэнэтэр долёоһон бэеэрээ, амтан маамаагаа хүхүүлбэ (Ц.-Ж. Жимбиев); ◊ халуун шулуу долёохо зоболон гашуудал үзэхэ, гаталха (≈ пройти огонь и воду): Тэрэ сагта арбан гурбатай буряад хүбүүн гээшэ олон юумэ хэжэ, бүтээжэ шадаха, халуун шулуу долёоһон хүн ябадаг байгаа (Ц. Шагжин); хүлэй ула долёохо билдагашаха, хүнэй урда нилтаганаха (≈ лизать пятки): Тиигээд лэ хэдэн үе соо эдэшни урдань унажа, улыень долёожо ябаһан зон бэшэ аал даа (В. Гармаев); элһэ шорой долёохо һал унаха, доройтохо, булигдаха, диилдэхэ (быть повергнутым в прах); 2) хэлээрээ удхан эдихэ – нохой миисгэй мэтын амитад тухай (лакать).