ДОЛОНГИР

1. тэмд. н. 1) һэргэлэн, һэргылиг (осторожный): Сэлмэг харасань долонгир, һанаагаа зобонги шэгынь юушье бодожо байһыень ойлгохоор бэшэ байба (Д. Эрдынеев); 2) ухаансар, ойлгомсор, һүбэлгэн ухаатай (понятливый): Долонгир хүхэ нюдэниинь зориг дүүрэн сахилна, хурса туруунууд дорохи газарынь сараатан үлэнэ, омог толгойнь эзэнэйнгээ үбсүүндэ наадана (Д. Эрдынеев); 2. юум. н. ухаансар, ойлгомсор хүн (умница).