ДОЛО

шангадх. ү. хуу, баран, таһа, уда, хяа, огтолон (всё, совсем, совершенно, подчистую): Шинии баабайшни газетэ, ном уншажа, хамаг бүхы шэнэ боложо байһан һонин юумые доло мэдэжэ, хуу дуулажа байдаг ха юм даа (Х. Намсараев); доло сохихо таһа, бүглэ сохихо (избивать, разбивать наголову): Энэ хадаа «долоон дайсаниие доло сохихо, долоогоно модо долоро татаха» гэжэ түрэһэн, Чингис изагууртай баатар сэрэгшэ гээшэб гэжэ ѳѳрыгѳѳ тоолодог, доошонхи тушаалтадтаа иигэжэ нэгэтэ бэшэ хэлэдэг байһан юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); доло мүлжэхэ яһа дууһан, юушье үлѳѳнгүй мүлжэхэ (обгладывать кость дочиста): Хараһаар байтарнь түрүүлэгшэ үнѳѳхи яһаа доло мүлжѳѳд, тогоон сооһоо үшѳѳ нэгэ хабһа абаба (М. Осодоев); доло хамаха сэбэр болотор хамаха (выметать начисто): Гэр соохи нобшо ноохойгоо доло хамаад, эмхи гуримтай болгоод байхадань, ама халамгай Яабагшан орожо, хэлэ амаа хэдүүргэдэхэ һанаатай ялтагашаба (М. Осодоев); доло сэбэрлэхэ сэб сэбэр болгохо (вычищать): Үбгэжѳѳл үдэ болотор малай хотон, хорёо соохиие доло сэбэрлээд, шүүд халта амаржа хэбтэхэ һанаатай гэртээ ерэбэ (М. Осодоев).