ДОГООДОХО

юум. н. 1) хушалжа, хобхолжо татаха, үргэхэ (подцепить, зацепить): Үгыш һаа, катераараа ороод, хүдэрхэн шабын түмэрѳѳр догоодожо гаргана гүш, яанаш (Б. Мунгонов); 2) хайша хэрэг, шанар муутайгаар үбһэ сабшаха (косить кое-как, спустя рукава); 3) шэлж. хүниие шоглон дайраха, наадалха (иронизировать, поддевать): – Минии нэрэ юундэ дутуу хэлээд болишобо гээшэбта? Очир тайжа бэшэ гэжэ һанаад, һэжэглэжэ һууна гүт? – гэжэ шара субатай хүн яаралгүйгѳѳр, хамбые догоодон һагад асуужархина (Д. Батожабай).