ДОБОЛИГ

1. тэмд. н. гүбэгэр, доботой, үндэрнүүдтэй – газар тухай (холмистый): Бүри наагуур харахада, шэнэхэн ногоон зүлгэ дээрэ сахилза һалбараад, доболиг хуурай газар үргэлжэдѳѳ хүхэрэн намжаарна (Б. Мунгонов); 2. юум. н. добохон, набтархан гүбээ (холмик): доболиг дээрэ гараха.